Aynasız Boşluk

Otobüsün kirli penceresi
ve güneş
Otoban sıcağında vızıldayan
tekerlekler
Yolculuk var, yolculuk
uzun soluklu

Kadıköy'e geçerken vapurda
hayalimi görüyorum
Uzattığım elimi, Galata'nın kalbine
narin dokunuşlarla
Hisarüstü'nden dönüşleri, otobanlar vızıldıyor

Kendi yansımamı, yanılsamalarla
anımsıyorum
Göz asansör boşluğunda, halat
kopacak
Cebimde bir paket, neden taşıyorum?
Dudaklarımın arasındaki zehir,
ruhumu teyet geçiyor

Demişti, demişti, durgunluğun, sessizliğin
Bir gün aynalı camda, dümdüz suratın
Söyle nasıl görünecek o gün sıratın?
İncecik ip, sen kozaydın, sarılamadı sana ipek böceği

Boşluk dediğin şey, birkaç metre, birkaç...
Sen yükseklikten çok korkarsın,
nasıl böyle yüksekten uçabildin?
Kısık sesle 'istedim' dediğinde
o dümdüz surat
ve çizgili ayna
asansör boşluğu
otobanlarda sıcaklar
ve tekerlekler vızıldar