Aynaya Baktıkça

Tükenmiş tüm zulalar
Mahreminde bir içimlik haram azık kalmış
Küf kokulu

Sür namluya
Gıyabında günahın
İki kaş arası

Ve
Çek kendini
Kurşunla
Boz sabahın bekâretini


Hani doğar ya hep
Bebeğin ten renginde şafak
Sancısı kasıklarında gecenin ardından


Zor
Karanlıktan silkelenmek
Nehirler dökülse omuzlarına

Bulaşmışsa
Hele is karası düşler sabah ezanı zamanına

İki elin kan
Tırnaklarını uzatmışsan
İğdiş edilmiş öykülere,yarasa kadar derin



Ne desem ki
Vay!

Vay ki
Dudaklarımın murdar
Sen kesişen çukurlarına


Kopmuyor
Yüzümden günahım
Aynaya baktıkça


Aynaya baktıkça
Yüzümden düşen bin parça...