Aynı Kader

Aynı kader, hep aynı yol; işte bak

Sen durağandın, bense aciz gezgin.

Belki benim yaşantım az bi parlak

Lakin daha değerli senin terin.

Artova kar-kış, olsa engel dolu

Gözümü yumdum aha Ulusulu 

Senin ömrünü verdiğin bu toprak

Beş saniye sürmedi Kunduz yolu.

Baktıkça aklıma sen geliyorsun

Yüreğimi kırk yerden deliyorsun

Yedi çocuğu adam eden babam,

Beni gözyaşımda mı beliyorsun.

Muhtaç olmaz mı daha et tırnağa?

Dal yanmaz mı büyüttüğü yaprağa?

Zaman, körpe gençliğimi gömüverdi

Seninle birlikte kara toprağa...

Bak işte aynıyım, senin kolunum

Çizdiğin plan, yürüdüğün yolunum

Yıllar geçse de hep yaşasın şanın,

Aynı kaderin, ben senin oğlunum.

SERZENIŞ adli kitaptan alınmıstir.