Aynı Semtin Masum Çocukları - 3

Biz aynı semtin kirlenmeye özendirilmiş çocuklarıydık.

bulut kadar beyaz
ekmek kırıntısını yerden alıp
yüksek bir noktaya koyacak kadar günahsızdık aslında
ay ışığının aydınlattığı gecede
karanlık bir nokta olmayı
ekmeğimiz çalındığında anladık

fötr şapkalı,gravatlı semt efendisinin gözünde serseri
ali öğretmenin zihninde
alın teri döken birkaç mahalle genciydik
masumiyetin zulme yenileceğini
insanların kanlarını emen tefecinin
parayla ilgili üç kuruşluk cümlelerinden öğrendik.

varsayılan hayatın çamurla yıkanmış zamanına boyun eğmedik
kirlenmedik
bir lokma ekmek için
harama uzanmak yerine
ter dökmeyi erdem bildik

Biz aynı semtin bulandırmaya çalıştığı durgun sularıydık
ne zaman çağlayıp
kayaları tokatlayacağımızı bilirdik
kimimiz yosun bir göz oğruna
kimimiz buğday sarısı bir saç yoluna
ömür tükettik.
sevginin,ikrar etmek olduğunu
sevgili gidince anladık

Tek suçumuz
karanlık bir semtin aydınlık yüzü olmaktı
sıçratılan çamurlardan kaçtıkça
bataklıkta boğulacağımızı bilemezdik.

önce masum bir bakışın titreyen gözlerini çaldık
sonra pamuk şeker tutan
pembe ellerimizi siyaha boyadık
masum gülüşümüzün yerine
zulmün maskesini astık
tüm uzuvlarımız yalana bulandı ama
gözler yalan söylemez
çok geç anladık.

biz aynı semtin masumiyeti çalınmış
üç günahsız genciydik.
yalan hayatın
yalan göz yaşlarına kanmayacak kadar kirlendik aslında
masum bir göz yaşının
dünyayı temizleyeceğini
mahpus kapısına düşünce anladık

bulutun beyazı düşmez artık soframıza
gökyüzü mavisinden habersiz
gül kan kırmızı biliriz
utanılan bir hayatın
umudunu arayan
kapkara yüzleriyiz

Biz aynı semtin yokluğa sürüklenen
o masum gençleriyiz...