Ayrılık

Ayrılık ;
Keşke akıttığın göz yaşları gibi ,
Benliğimden bir an önce düşebilseydin.
Ayrılık kervanına katılıp,
Yoluna devam etseydin.

Sen sessiz kalsaydın
Beni sensiz bıraksaydın
Gitseydin benliğimden...

Arkana bakmadan
Gitseydin özümden , kişiliğimden...
Silseydin siyah lekelerini geçmişimden,
Anlamaya çalışsaydın beni,
Koyar mıydın kendine Ayrılık ismini ?
Üzdüğünü bilseydin bu kadar seveni,
Değiştirmek istemez miydin kendini ?

Ayrılığın beşiği yerine,
Aşkın eşiğinde yatmak tercih etmez miydin ?
Senide anlamaya çalışıyorum ayrılık...

Bir yandan anlamaya çalışıyorum
Bir yandan sessizce ağlıyorum
İçimi çok acıtıyorsun ayrılık
Ben sana karşı tek ve çaresiz
İçinde hiç tanıdık olmayan bir kalabalık...

Belkide en büyük Aşkı ve acıyı sen yaşadın,
Hüznün sularında yıkanıp,
Aşkın kavuran ateşiyle durulandın.
Belkide bu yüzden böyle ayrılık ismiyle zikredilirsin.
Adın her anıldığında,
Yokluğu varlığınla temsil edersin,
Artık her an yanımdasın ama kimsem değilsin,
İçindeki hazineden habersiz bir viranesin,
Acının gözünü bağladığı bir derbedersin.
En iyi öğüt veren ama , hiç bişey bilmeyensin
Ey ayrılık ;
Umarım birgün kendi zehrini içersin (...)
08.06.2010