Ayrılık

Güneş batıyordu dağların ardından,usulca,
Ayı yorgan edip,çekerken üzerime,
Deniz karardı,onca çektiği gamdan,
Isık rüzgarlar taşıyordu kokunu oralardan

Tutkuyu senin gözlerinde görürdüm ben,
Aşk ve neşe cilveleşirken gün boyu,
Oysa kaçınılmaz olan bir gün gelecekti,
Ayrılık yüreğimizi yangına dönüştürecekti.