Ayrılık

biliyormusun sen gidince
ardın sıra yollar ağladı
benimbu halimi gören
odadaki cansız taşlar ağladı

ayrılığı kolaymı sandın
yoksa beni yoktanmı saydın
dönşümedinmi beni koyupta giderken
ardın sıra tüm benliğim ağladı

haneye girerim kokun her yanda
sensiz kalınca usandım candan
bir yanda yokluğun yakıp yıkıyor
beni usandırdın bu candan

ayrılığa çare varmıdır bilmem
ayrıldım ayrılalı ağlarım gölmem
nasıl katlanırım bu acıya bilmem
hasretle ölürümde bir daha görmem

bana acı gelen yokluğun
ardın sıra kalbimi viranettiğin
değdimi beni bunca özdüğün
muradın oldumu öldürdün işte