Ayrılık

Bir bahar gününde
Çalınmıştı gönül kapısı
Geceleri gökyüzünü aydınlatan
Yıldızlar kadar göz kamaştırıcı
Güneş kadar yakıcı
Bir aşka ev sahipliği yapacaktı
Acılardan kaçmanın yolu
Kapıyı açmamaktı
Ama aşkın gönül kapısından girerken
İçeri girebilirmiyim diye
İzin alma gibi bir adeti yoktu
Bir bahar gününde
Girdi aşk gönüle
Sahip oldu
Gecesine, gündüzüne
Düne, yarına, bugüne
Ve bir gün...
Aşkın izini bulan düşmanı
Kapıya dayandı
İşte o kaçınılmaz an gelmişti
Bir gün ayrılıkta kapıyı çalacaktı
Tüm sevgileriyle karşı koymaya çalıştılar
Sevginin yetmediği yerlerde vardı
Ve aşk
Ayrılığa yenilmişti
Soğuk bir kış sabahı
Kapının iki tarafında da
Birer ceset bulundu
Ayrılık birini içeride yakalamıştı
Diğerini kapının dışında
Cesetlerle karşılaşanlar dehşete düşmüşlerdi
Ayrılığın içeride öldürdüğü cesedin kalbi
Kapının dışında olan cesedin avuçlarındaydı
Yoksa ayrılık
Aşkın içinde barınan
Soğukkanlı bir katilmiydi
Birinin diğerini öldürdüğü...