Ayrılık

öylece konuşmadan duruyorduk
konuşmayı bilmiyormuş gibi
benim ellerim titriyordu
öylece bakışıyorduk

ayrılırken bir öpücük bile
aklımıza gelmedi
oysa ne hayaller kurmuştuk beyhude
masum hayaller

çarşambaydı günlerden
acı bir elvedaydı
fakülteye gidiyordu bensiz
yağmur yağıyordu
gözyaşımı gören olmadı
son kez bakıp elveda demiştim
o uçsuz bucaksız
kara gözlerine