Ayrılık

Ayrılık tez elden geçsin kayıtlara
Başımda Azrail
Kadehi elinde
Şerefine içsin bitirdiği hayatın

Şimdi tadarım artık ölümü
Ve sonrasını
Merak ettiğim tek bir şey kalmasın
Bütün çamaşırları
Ortaya saçılsın tanrının

Ben giderim, gücüm kendime yeter
Kırdığım kalpleri onaramam artık
Anca bir anı bırakırım
Seçsinler
İçlerinden en beğendikleri
Eğilmesidir önlerinde ruhumun

Bu kalbin geçmesidir attığı yerlerden
Yüreğin durmasıdır
Bittiği an bütün öykülerin
Yaşandığı yerde ve öldüğü zamanların

Ayrılık tez elden geçsin kayıtlara
Bir memurun kaleminden
Silinsin adım nüfus dairelerinden
Kaldırsın cenazemi imam
Artık ne gereği var bilmem okuduğu duaların

Sevgilinin yollarından giden ben değilim
Ben değilim artık isyan eden
Ayrılık tüm hücrelerime yayılmış
Sonu gelmez sevdalarda beni saymayın

Yolgeçen hanı değil gayrı ömrüm,
Nihayet buraya kadarmış
Bundan sonrası kadermiş, inanırım ya
Ben ki tanrının bundan böyle
Bütün gizlerinin peşine düşmüş
Bir adamıyım inanmışlığın

Sonsuzluğun kucağına gider ruhum
Kanım rengiyle çekilir damarlarından
Cehennemin içinden akarım coşkuyla
Talan ederek yürürüm cennet bahçelerini sıratın

Geride bıraktığım onca anı
Ve onlarcası birer el
Yitirilmiş ne varsa kazanırım artık
Ayrılığın ardından yalnızlığın

Ne silecek gözyaşım kalır
Ne koşacak adımlarım
Ne hüzün, nede sevinç tadacağım
Bırakınız beni surlarından aşağı
Beni tutan elin penceresinden hayatın

Ayrılık tez elden geçsin kayıtlara
Dokuz ayın sonunda kısmet olunan yaşam
Bir an biterdi elbet
Başımıza musallat olmuş Azrail
Oda, tanrının bir kulu bende
Bütün umutlarım çekiliyor içimden
Adaletide, yaradanın heyhat