Ayrılık Denen Zehir

Ne bahar 

Ne de aşk 

Soluyor içimde 

Zamansız kelimeler, 

Kavurur her gece 

Rastolunan yenilgi

Kahrolunan bir de mazi

Neye gün diyeyim,

Her nefesime gölge düşüren sabahlara mı?

Kimi güldüreyim,

Milyonlar içindeki yalnızlığımı mı?

Akıyor kum rengi 

Mavi denize,

Ömür hep başka yerden hırpalıyor 

Sökülür şimdi şah damarından 

Ayrılık denen zehir 

Bağ bozulur

Burada bu mevsim de son bulur

Bana düşer ağır da olsa, hazan

Kanar sözlerim ardından

Ve bir gün elbet giderim 

Bana ne seni olmayan zamanlardan...