Ayrılık Mikrobu

dokunma kalbimin ucuna
parmaklırına batar
ayrılık damllattın acımasızca
üzeri pas tuttu,ellerin mikrop kapar..

kime ne anlattıysam halimle ilgili
hepsi bana deli,divane dedi
gönlümü mecnuna eş tuttular
ben sana vefasız dedim
onlar seni leyla sandılar..

ne gözlerini kaldırdım gecelerden
ne de gülüşünü doğan güneşten
ışık bekledim her zaman
arkasından çıkıp bana geleceğin bir ışık
ama karanlıklarda kaybettim yolumu
artık karşıma çıkma olur mu?

ezberimde ki anıları yağmura verdim
sel olup dökül bir ırmağa
sesinin tonunu rüzgara verdim
çarp ve dağıl kapkara bir duvara
seviyorum deyişini Allah'a havale ettim
çıksın diye sırat'ta karşına..

teninin buğusunu söksün diye tenimden
şeytana uymak geldi içimden
ama sonbahar yardıma koştu
gönlüme diktiğin aşk ağacıının yaprakları
ettiklerine üzerine çakınca kurudu..

git!
dokunma kalbimin ucuna
parmaklarından vefasızlık bulaşır
ya da dokun hadi birazcık
belki kanında azıcık vefa dolaşır..

hep sahibem derdim sana, adını öyle sanıp durursun,ama gerçek yüzünle birlikte adında değişti ,artık ayrılık mikrobusun!..

DEMODERN..