Ayrılık Ölümmüş

güzlerimde yaş içimde figan
ürperti sarar benliğimi o an
senden ayrılıp gitiğim zaman
ecel kapıma dayanmış sandım

hava sanki beni boğuyor
toprak beni içine çekiyor
yardım istedim dilim dönmüyor
yaşıyan ölüyüm sandımgitiğin an

sevmek zordur dediler ben dinlemedim
her gün ölmekmiş ben bilemedim
kanlı yaşımı ben silemedim
ayrılık ölümmüş çok geç öğrendim

bir çukurdayım çıkmak için çırpındım
çırpındıkça daha çok batağa girdim
sevdim diye hep eziyet gördüm
sevda ölümmüş ben bilemedim

ayrılıkmı ölümmü daha acıdır
fark etmez ikiside ayrılıktır
birinde umut diğieri çaresizliktir
ayrılık ölümden betermiş ben bilemedim

çok kez derdimi anlatmak istedim
niyetin günü gün etmekmiş bilemedim
yüreğin ihanet nankörlük doluymuş
çok yazıkki ecel gelince öğrendim

dilerim benden beter olasın
ölmek için çok yalvarasın
kerem misali nara yanasın
beni öldürdün ama sen sörünesin