Ayrılık Rüzgarı

Esen rüzgar gibiyim derdimi kim bilebilir
Kurmaya başlamadan yıkıldı içimdeki hayaller
Çoğaldı durmadan menfaatperver insanlar
Kanayan yaramın derinliği dünya kadar büyüktür

Aşkımın adı ve simgesiydin bir zamanlar
Yüreğimdeki ızdırap gün geçtikçe büyüyor
Paramparça olmuş kalbi kim sevebilir
Yıkılmış şiirin satırlarını kim okuyabilir

Aşkımı artık gömüyorum sol yanıma
Bir kuş gibi uçup gideceğim uzaklara
Engelleme beni yolumdan alıkoyma
Bundan sonra olmayacaksın hayatımda

Uzak dur benden dokunmabana
Yoruldum yürüyemiyorum alabora olmuş dünyada
Tek gerçek var esir ettin beni aşkına
Ben artık yokum umurumda değil kopsun fırtına