Ayrılık Rüzgarı

Ayrılık rüzgârı esmeye başladı o gün
Bana ölüm başkalarına oldu düğün
Aşkım oldu çözülmeyen kördüğüm
Soldu sulamadığın için gülün.

Yok, yere bırakıp gittin beni
Benim yerime dinledin elleri
Yok, saydın sana olan ölümsüz sevgimi
Akıttın gözümden seli.

Bensiz mutlu musun şimdi
Yabancı gelmiyor mu başkasının teni
Çabuk mu kabullendin bensizliği
Seninki hevesmiş benimki gerçek sevgi.

Hani bırakmayacaktın ellerimi ölene kadar
Akmayacaktı gözümden bir damla yaş
Dilim suskun, gözlerim yollarına bakar
Ölüyorum sensizlikten yavaş yavaş.

Aramızda aşk vardı yoktu ki savaş
Seninleyken gerekmezdi su ya da aş
İnandın ellere kıydın güzel sevgimize
Şimdi bana karşı kalbin olmuş bir taş.

Böyle bir aşk rüyalarda bile bulunmazdı
Sonsuz aşkımız herkesi kıskandırdı
Sonunda kader bizi ayırmayı başardı
Kopardı canımdan canımı.