Ayrılık Sevgilerin Ötesinde Bir Şehir

Ey benim vefasızım, yüreğe sinmiş ahım!
Ne günahım vardı da beni sensiz bıraktın?
Bilirsin sana dönük her zaman kıblegâhım,
Ne günahım vardı da, beni sensiz bıraktın ?

Ne kötülük yaptım ki yüzün öte dönersin?
Bir kor gibi gözükür ama hemen sönersin.
Gönül denen o tahta zor çıkar tez inersin,
Ne günahım vardı da beni sensiz bıraktın?

Ne söylesem duymadın kulak ardına attın.
Çırpındıkça çırpındın sonra çamura battın.
Zehir dolmuş aşıma bir damla da sen kattın.
Ne günahım vardı da beni yalnız bıraktın?

Yaşamdan ders almamak bu işlerin nedeni.
Yürekler bağışlamaz bırakıp da gideni.
Hiçbir seven affetmez riyakarlık edeni,
Ne günahım vardı da beni sensiz bıraktın.

Sana gönül vermenin bu mu şimdi bedeli?
Dost eli de yoruldu riyayı fark edeli.
Ben de artık mutluyum böyle gittin gideli
Ne günahım vardı da beni sensiz bıraktın.