Ayrılık Tut Elimden Yalnız Bırakma

Ayrılık, tut elimden sakın bırakma
İlk defa çıkıyorum bu yolculuğa
Yol bilmem iz bilmem çok korkuyorum
Bu yol çok karanlık önümü göremiyorum

Ayrılık, tut elimden sakın bırakma
Bu Haziran ayında çok üşüyorum
Güneşim karardı artık ısınamıyorum
Bu yolculuk nerede son bulacak inan bilmiyorum...

Ayrılık, tut elimden sakın bırakma
Bir meçhule doğru yürüyorum
Sevdiğim kadın yok nerede şu an bilmiyorum
Gönül yolculuğunda artık yalnız yürüyorum...

Ayrılık, tut elimden sakın bırakma
Yüreğimdeki sevgiyi, okyanuslara bıraktım
İçimdeki Sevdayı , gönül mezarlığıma gömdüm
O'nsuz geçen ger gün ölüme bir adım daha yaklaşıyorum...

Ayrılık, tut elimden sakın yalnız bırakma
Azrailin elinden tuttum yaradanıma yaklaşıyorum
O vefasız bu mısraları okurken
Ben musalla taşına uzanmış günahlarımdan arınıyorum...

Ayrılık, tut elimden sakın yalnız bırakma
Bu dünyaya gözlerimi kapıyorum
Alnım ak, yüreğim tertemiz hakka yürüyorum
Tüm tanıdıklarımdan helallik istiyorum...