Ayrılık ve Sen

Yanan bir alevdin yüreğimde
Oysa şimdi kapkara bir kül
Hayallerimin pamuk prensesiydin
Oysa şimdi bir kül kedisi
Mutlu mavi bir hüzündün
Bazen de mutlu bir tebessüm
Oysa şimdi kara günüm yasımsın
Bak işte nerden nereye
Canım cananım olmuşken
Bir yabancı olup gittin
Bu kadar anlamsız mıydı yaşadıklarımız?
Bu kadar sahte miydi aşkımız?
Şimdi şimdi yoksun yanımda
Ellerini tutamam, gözlerine de bakamam
Şimdi en güzel dostlarım
İçkim, sigaram ve yokluğun
Yanımda olmadığın halde söyledim
Ve yine söylüyorum bak, dinle, duy
Seni çok ama çok seviyorum
Seni senden habersiz sevdim
Gözlerini, ellerini, canan yüreğini sevdim
Zamansız çekip gitmelerini sevdim
Yani anlayacağın seni çok ama çok sevdim
Evet seni çok sevdim ama yokluğunu
Yokluğunu hiç sevemedim be güzelim
Bazen açmamış bir goncaydın
Bazen de yüreğime sığınmış yaralı bir ceylandın
Ve şimdi git bırak beni
Bir mezar taşı gibi beklerim seni
Mecnun misali beklemiştim seni
Yalanmış işte bekle demelerin, deli sevmelirin
Şimdi gökteki yıldızınla avutuyorum kendimi
Korkma kimselere vermeyeceğim o narin sevgimizi
Bekleyeceğim gittiğin o ayrılık trenini
Bekliyorum oysa dönmeyeceğini de biliyorum
Ve son sözlerim dön, gel, bekliyorum
Çünkü seni hala çok ama çok seviyorum...

KADER MAHKUMU...