Ayrılıkca

öpüşlerin sakallarıma bulaşmış
her gün büyüyorsun yüzümde..

vay anası be!
dertlendim bak yine!

öyle bir gittin ki,
lamba söndürür gibi!
ansızın,aniden,birden bire
aman be!işte neyse ne..
gittin..
bittim..

sonra!
olmayışına uyandım her sabah,
önce ellerime küstüm,
yıkamadım yüzümü!
kafamı musluğun altına soktum..
sırılsıklam oldum
havada soğuktu,dondum..
sonra saçlarıma küstüm!
taramadım..
dağınık bıraktım
yeni tarzım sandılar,
hatta kuaförün adresini sordular!
resmine bakıp bakıp,içip içip
saçlarımı yolduğumu tahmin edemediler
seni ne çok sevdiğimi bilemediler,
yani senin gibiydiler!

adımlarıma da küstüm!
senden bir adım öteye gidemediler
çocuklara da küstüm,
senin gibi gülüyorlardı
hatta ağaçlara!
kuşlara!
şarkı söyleyen tüm insanlara
küstüm işte!
kadere rest çektim isyanlardayım diyordu
Müslüm baba!
rahmetliyede küstüm..
İbo'ya,Ferdi'ye
vazgeç gönlüm diyen Orhan'a da küstüm..
Hüsnü geldi şenlendirmeye
dinlemedim,küstüm!
aşka olan inancıma,
aşkın kör olan gözüne
sevdalıların el ele tutuşup gezmesine
ulan sensiz akan her saniyeye
aylara ve hatta yıllara da küstüm..

Ey israfil,
çal sur'unuda silinsin hayatımızın pası
al götür sonra Sırat'ın başına
ve o gelsin karşıma!
helal et hakkını da geçeyim desin
ben helal edeyim,ama geçemesin!

öpüşlerin sakallarıma bulaşmış
her gün büyüyorsun yüzümde,
hele bir deyin,
buraya en yakın berber nerede!

Not:Kader dilimize ayrılık dili,ayrılıkcadan geçmiştir,yani yazıldığı gibi okunmaz.Kader yazılır,keder okunur..

DEMODERN..