Ayten de Yok Artık

Ayten de yok artık
Şiirlerim yarım kaldı
Ben aşağıdan seslendiğimde
O balkondan duyardı
Onunla yaşadığım gençliğim
En güzel yıllardı

Ben teknik lisede okuyordum
Ayten Orhan Dengizde
Bir okul günün
En erken vaktinde
Saati sordum diye tanıştık
Ayten de yok artık

Ayten de yok artık
En son terminalde gördüm
Sekiz onbeş seferinde
Benimkisi de kadermi diye sövdüm
Ayten her aklıma geldiğinde

Ayten de yok artık
Geçen yıl yolum düştü
Kayseri ye
Cadde cadde sokak sokak
Seni aradım
Sana benzemezeyen
Bir kaç ayten çıktı karşıma
Cebimdeki param bitince
Otostopla geri döndüm
Benimkiside kadermi diye
Sövdüm

Ayten de yok artık
Ümidim de kalmadı geleceğine
Bir gün duvardaki saat
Sekiz onbeşe geldiğinide
Yumruklarımla dövdüm
Dün gece rüyamda
Ayten i gördüm

Ayten de yok artık
Eski günlerde olduğu gibi
Okula gidelim diye
Tren yolunda beni bekliyordu
Ben koşarak yanına vardığımda
Kaybolup gidiyordu

Dün gece rüyamda ayteni gördüm
Benimki de kader mi diye sövdüm