Azap 1

Kuşkulu bir ocak gecesi ,
Nice efkarlara gebe solmuş çiçeklerimin penceresi ,
Ve yine yorgun , bezgin yalnızlıklar kahpeler kahpesi.

El salladığın gözler ,
Azap olup düşünce peşine sen bile , sen bile anlayamazsın bu acı neyin nesi ,