Aze

artık biliyorum

zehirli dünyanın 

med cezirlerini

esneyen kış günlerini

arıyorum kendimi boşluklarda

zeki bakışlı bir kuş gibi

ellerimi seviyor yalnızlığım

ağlayışlarımı tutuyor

zeytin gözlü sevgilim

bir bakışıyla

eritirdi karları

o yağmurlu günlerde

düş denizleri

hüzünlü saatler

yangınlar çıkartan sözler

toplanırdı hepsi

ateşleri susturan gözleriyle

kaç parça olurdu güneş

hangi deniz istemez ki

saçlarını ıslatmayı

hangi ağaç gölgesi sevmez ki

güzelliğini

kış soğuklarını ısıtırdı nefesin

eskimez şarkılar gibiydi

zeytin gözlerin

adın aze'ydi

hayatlar gezinirdi

düşlerinde

yaşayacak hikayen 

dillerde …

08.11.2018 / beylerbeyi