azraili getir kendi yerine

dalgasını vurmuş ince ince deniz ,izlerken sahillerimden
durup duruyor kıpırdamadan elle tutulamaz cansızlarım
her bakışımda aynaya benzer sularında mehtaba
gemi olur ömrümün bir sayfası yüzdürürüm özgürlüğe

birkaç söz geçer aklımdan tutarsız dağınık biraz isyanlı
hiç söylenmemiş bir şarkı gibidir birazdan unutulacak
her düşüşümde gözlerimden yer çekimine alışırım
çekingen olur içimdeki hislerimde, kabullenirim esirliğide

yanlışlarını sunarken hayat doğrularını dağıtır elaleme
imrenir seyrederim yabancı gülüşleri taklit edebilme isteğiyle
uzun uzun düşünür kısa bile konuşamaz dilim tutulur
birbirine sımsıkı sarılan bir çiftin önümden kayıtısız geçişiyle

kumlarımı harcıyorum usul usul bu maddeyle calışan saatlerımde
bir oyana bir bu yana çarpa çarpa yaşlanıyorum
olgunlaşmaya hazır dertlerım var hazırda olanların üstüne
git be ömür törpüm azraili getir kendi yerine