Azrailim

Benim azrailim başkasının meleği oluyor,
Sus işte yüreğim,
Kimi sevsen insanlıktan çıkıyor
Dilimde bir küfür
İçimde bir sızı
Uykularımda kabus dolanıyor,
Sen aldırma olan bitene
Senin yatağından her sabah
Namuslu bir özlem uyanıyor,
Aynı kalıyor adam olan
Gelenede gidenede karışmıyor,
Çokmu özledin diyorlar
Hayır diyorum
Sadece avuçlarıma kar yağıyor
Avuçlarımda kar,
İçimde ağlayan bir çocuk
Ve gözyaşları buzdan, boncuk boncuk
Çocuk susuyor
Giden ben susturdum sanıyor
Yüreğim son gülen olmayı bekliyor,
Yumruğu ilk vuran kendini en güçlü sanıyor
Çocuk ardında kanlı bir balyoz saklıyor,
Ve susuyorum sadece
Suskunluğumu suçumdan sanıyor
Oysa ne söylesem onu hakkında
Kallavi bir küfür tadında mesela
Yada özlem dolu bir cümle sonunda
Ağzım dilim yanıyor,
Ben ne söylesem senin hakkında
İçimde sana benzeyen ne varsa
Yani seni özleyen ne varsa
Ve bunca dua
Bunca küfürden sonra
İşte ne varsa ne varsa hala
Hepsi benden utanıyor,
Benim azrailim nasıl
Bir anda nasıl melek oluyorsa
Zehrin damarlarıma nasılda yakışıyorsa hala
İhtimallerim nasıl felakete dönüyorsa
Üstelik felaketlerim
Beni acıtmakta bu kadar ustaysa,
Soruyorlar seni işte
Özletiyorlar ne varsa
Özlemiyorum üstelik
Sadece kar yağıyor avuçlarıma...
Ali Osman AKTAŞ

24 Ağustos 2011 63 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar