Baba
Niçin gücenirsin gelmedim diye
Bir türlü içimden gelmiyor baba
Her şeyim elimden alındı niye
Attığım taş yerin bulmuyor baba
Kopardın elimden defter kalemi
Bu başıma kâhya ettin âlemi
Katlayarak artıralı çilemi
Bir gün olsun yüzüm gülmüyor baba
Her vardığım yerde sorarlar tahsil
Neslimizi böyle edemem temsil
Gönül sorusuna dönmüyor ki dil
Yaşamaya şevkim kalmıyor baba
Bir kaç harfi zorla aldım elinden
Engel oldun geri koydun yolumdan
İşte böyle ayırdınız gülümden
Kimse bu halimi bilmiyor baba
Çalışmakta benziyorken arıya
Çarkım hep tersine döner geriye
Bir yüksek tahsilim olmadı diye
Hiç kimse yanına almıyor baba
Bilirsin koşarken kestin yolumu
Kapattın ağzımı tuttun dilimi
Ta o zaman istiyorken ölümü
Yıllar geçti Ahmet ölmüyor baba
Her vardığım yerde sorarlar tahsil Neslimizi böyle edemem temsil Gönül sorusuna dönmüyor ki dil Yaşamaya şevkim kalmıyor baba
ne kadarda doğru söylersiniz Ahmet bey ne yazık ki bu zamanda her girdiğiniz meclisde tahsilinizi soruyorlar oysa bir karış diploma değildir insanı insan eden..
nice cevherler varki yok olup gidiyor bir karış diplamaları olmadıgı için
baba ile hasbihal güzel dizelerdi
kutlarım Ahmet bey ilhamınız bol osun bayramınız mübarek olsun saygılar.