Baba

Ben yine seni bekliyorum.

Bana verdiğin sazına yaş oluyorum.

Seni göremediğim her an soluyorum.

Şefkatle sarılan ellerini özlüyorum.

Elini tutsaydım, giderken göklere,

Bak gökyüzüde ağladı, gözyaşı aktı toprağa,

Hava soğuk üşüyorum baba.

Feryatlarım ciğerimi söktü yana yana.

Herkesin sevgiyle bakan babası var yanında

Hani beraber uçurtma uçuracaktık göklere,

Dalacaktık uçsuz bucaksız maviliklere,

Oysa şimdi kalbim ağlıyor yokluğuna.

Kim korkma yüzün gülsün diyecek?

Kim peşimde takılıp beni kovalayacak?

Ve babalar çocuğunu çağırınca

Titrek oluyor lal dilim baba.

     Rojin AKTAŞ