Baba Martı
Ağzında balık,yuvasına süzülen martının,
Ağızları açık,bekleyen yavruları gibi.
Açılan kapıda boş ellerine baktı,
Çocuklar babalarının,
Düğümlendi nefesi babanın,
Kirpiklerinden süzüldü yanağına damlalar.
Yanaklarından süzülenler aslında,
Ezikliğiydi bir martı kadar olamamanın.
yürek güzelliği bir şiir hüzünlendim😥
onlar penguenler ama martıya da karşı degilim siirine hic degilim oldu mu:)
Şu kafiye örgüsüne bayılıyorum doğrusu.
Müstehcen Karar'mıydı neydi . Ondaki gibi.Bir tek sizde gördüm.
Kutladım. Saygılarımca😎
Açılan kapıda boş ellerine baktı, Çocuklar babalarının,
az da / özün anlatıldığı bir türkiye gerçeğiydi şair kaleminize bin sağlıklar
Etkleyiciydi şiirniz. Artık sıradan ve bir o kadar da basit olan hakları yetkili mercilerin sağlmadığı ülkelerde ( ki bu ülkeler sadece Kaf dağının ardında ,neyse ki bize çok uzak ! ) babalar yavrularını doyuramadıkları zaman içlerinde artan ateşi ancak kendi gibi babalr anlar.Doğal yaşamda bile bir denge varken ,eşitsizliğin hiç bir şekilde geçmediği aksine arttığı o çok gelişmiş zekaya sahip insanın yaşam ortamında hayat, bazen keşke ya başımızdakiler ya da biz doğal ortamda kalsaydık dedirtecek türden. Sevdim şiiri. Tebrikler👍