Baba Sevgisi

Bazen o kadar ağır geliyor ki aşağılamaların
keşke diyorum canımı versem oracıkta.
Düşünüyorum; biraz olsun seviyor mu acaba beni diye ,
soruyorum çevrendekilere seviyor diyorlar.
Madem seviyorsun, neden sürekli aşağılama?
Neden bir kez olsun takdir etmezsin be adam !
Koskoca 20 yılda, aklım erdiği yaştan itibaren, sadece 4 kez oğlum lafını duyduğuma ne dersin peki ?
Hiç mi yok gözünde değerim ?
Hiç mi yok takdir edilecek bir yanım ?
Neden herkes benden daha değerli senin için ?
Neden kızımmmm diye sarıldığın kişiler gibi banada sarılmazsın?
Neden bir kez olsun güzel sözler duymam ağzından ?
Neden her baba oğulu gördüğümde dökülür yaşlar gözümden ?
Görme engelli bir insana renkleri anlatmak ne kadar zorsa
baba sevgisini anlatmakta bana o kadar zor geliyor.
Dayanamıyorum artık yaptıklarına, sözlerine , aşağılamalarına.
Soranlara , takma diyenlere alıştım diyorum ama olmuyor her seferinde yaşlar akıyor gözümden.
Sabretmekten bıktım ya sev beni ya da çıkar hayatından.
Yoksa daha fazla dayanamayacağım...