Babam...

Önce deli yağmurlar
Sonra toprak kokusu
Sıranı savdın baba
Geldi ölüm uykusu
Sarılmıştım eline
Bir minik çocuk gibi
İçimden belki bin kez
Nidalar yükselirken
Şifalar konacaktı
Babamın bedenine
Evet benzin sarardı
Döküldü çatık kaşın
Tutmadı bacakların
Yatağa bağlanmıştın
Ah benim koca dağım
Kanadı kırık kartalım
İçinde fırtınalar
Dışında sukunet var
Öğrendim yüreğinden
İnsan son ana kadar
Mutlak onurlu yaşar...