Babam

Kara haber geldi Kara gecede
Yüreğim parçalandı her hecede

Bin dokuz yüz seksen dokuz bir Nisan
Böyle acı şaka mı yapar insan

Birdenbire, ' baban öldü' dediler
Ne kadar da kolay söylediler

İnanmak gelmedi içimden
Daha gün almamıştı kırk beşinden

Felek erken tattırdı bu acıyı
Saldı yüreğime dinmeyen sancıyı

Dururken arkamda dağ gibi çınar
Bir anda tutuştu içimiz yanar

Beklerken ellisinde ak sakalını
Bu acı aldı gitti bütün aklımı

Haber geç geldi Çanakkale'ye
Benden başka herkes gelmiş mahalleye

Yetişip silemedim gözündeki yaşı
Yatağın oldu soğuk musalla taşı

Bir üzüntü hasıl oldu mahallede
Yeri boş kaldı aşağı camide

Duyan herkes koşmuş çarşıya
Kazılmış mezarı anasıyla karşı karşıya

Çok çalıştık baba oğul beraber
Karşımızda gülüyormuş kahpe kader

Niye öptün sön görüşümde gözlerimden
Ayrılık varmış anlamadım sözlerinden

Yattığın yer toprak değil nur olsun
Bütün melekler senin yoldaşın olsun

Tenin değmesin asla toprağa
Koca adamdın yüreğin benzerdi yaprağa

Kucakladım kara toprağı babam diye
Daha işimiz vardı erkenden ayrılık niye

Yandı yüreğimiz kavrulduk yandık
Sen hep kalbimizdesin KARA SADIK