Babam Ve Oğlum(1)
İki ayrı kentler gibiydik
Aramızda ses duvarları vardı
Hayat kısaydı,zordu,duygusaldı
İtiraf edeyim baba
Ben gizlice duvarlardan atlardım
Hani bazen gölgenden şüphelenirdin
Evet peşindeki o küçük gölge bendim
Parmak kadar iken öğrendim
Senin kendine ait dünyanı
Benim bu dünyadaki yerimi
İtiraf edeyim baba
Sana hiç kızmadım,kırılmadım
Şimdi kucağımda inmeyen
Senin adını verdiğim oğlum
Kardeş kentler gibiyiz
Baba,seninle yolu baştan aldım
evet---kimi zaman cocugunla...hayati bastan alirsin ve ismini verdigin babandir o senin---ama roller degismistir
👍👍en güzelini yapmışsın..tebrikler
Hani bazen gölgenden şüphelenirdin Evet peşindeki o küçük gölge bendim
kimileri babalarının neşe kaynağı, yere göğe koyamadığı yumurcakları olurken; kimileri de maalesef yalnızca gölge olurlar...
keşke her aile aile olabilse dimi! yüreğine sağlık abicim... 👍