Babama Mektup

Baba...

Yokluğunun üçüncü ayı...

Etrafta bir curcuna telaş

Boşlukta ben...

...yine sislerle boğuşuyorum

Bir çıkmazın içinde buluyorum kendimi

Yokluğunun gidişinin acısını günden güne daha sert yaşıyorum...

Tıpkı Şubat gibi...

Keskin...

Baba...

Meğer ölüm buz gibiymiş

Onu anladım ...

Yokluğunun hissettirdiği bu

Bana...

...Baba...

Evimin her tarafı soğuk

..... Mart kıskanır bunu 

karla sıvanmış...

İçinde ben baba...

Daha önce bahsettim...

Soğuk bir beden

Sanki ruhum alınmış...

Baba...

Diyeceksin oğlum o evde yaşanır mı?

Yaşanıyor baba...

Sen varsın ...

Anılar var....

Mesela baba birkaç tane anlatayım ben sana

Sen hep dinlersin beni...

Hiç kimse dinlemese de

.... uzandığın oda varya baba

Oraya kokun sinmiş

ısıtıyor içimi...

Pencereden seyrettiğin erik ağacını ...

Hatırladın mi baba?

Çiçek açtı

Şubat'ın soğuğunu aldırmadan

Veriyor en çetin mücadelesi...

Arasıra pencereye uzanıyor dalı

Galiba o da seninle konuşmak istiyor baba...

... Baba...

Odamdaki sandalyede otururken

Balkonda seni izliyorum..

Kendine has oturuşunla

Pür dikkat dinlediğin

Haberlerin sesi geliyor kulağıma...

...

Baba

Baba ...

Vuslatı beklemek çok zormuş?

...Oğlun...