Babamın Atölyesi
Kapısını açalım da havalandıralım
Babamın atölyesi ne hale gelmiş böyle ?
Şu köşede duran testereyi kullanalım
Bir şekilde dile gelip haber vermiş böyle.
Baktık ki keser öylece asılı duruyor
Bugüne kadar nerdeydiniz diye soruyor
İnsan, geçen zamanı mum yakmış da arıyor
Kerpeten, pense kendilerini sermiş böyle.
Eldiveni, tornavidanın koydum yanına
Rendeyi yerden aldım onu koydum sağına
Çiviler dura dura paslanmış mı çantada ?
Babam sanki hep onları üzgün görmüş böyle.
Mazi yolculuğunda rastlarsın her birine
Başka eşya değiştirmezsin onun yerine
Eskimiş diye satılmaz hiç körü körüne
Babamın atölyesi ne hale gelmiş böyle.
Can atar yine onları eline almaya
Bir sözün mü vardı balkona masa yapmaya ?
Baston elinde yürürsün köşeyi sapmaya
Babamın atölyesi yağmurdan bezmiş böyle.
Enes, köyüne geldiğinde heyecanlandı
İzni alıp, plan ona göre ayarlandı
Annem de durmadı, işe güce odaklandı
Babama hâlâ talaş tozları sinmiş böyle.
23.06.2025
Not : Köye geleli üç gün olmuştu. Babam rahatsızdı, parkinson hastalığı var. Evin alt kalttaki atölyesinin kapısını açıp şöyle bir bakmıştı. Kaç yıldır takım aletleri öylece duruyordu. Bana da hemen bir ilham gelip böyle şiir yazdım.
O eski viraneler, atölyeler bağrında nice sohbeti, sızıyı, hüznü ve sevinci taşıyor. En içten tebriklerimle.