Babamın Tespih Daneleri!

Kasketini çıkarır, sağ dizine koyardı
Giderdi uzaklara, yavaş yavaş dalardı
Dökerdi içini hep, o siyah taşlarına
Usulca yavaş yavaş,çekerdi onu babam!
/
İnce bardaklı çayı, bir neşeli İçerdi
Gözümün önündeydi, o günler bugün gibi
Bir o siyah tesbihi, bir de kırma kasketi
Babamdan bana kalan, bu tesbih daneleri
/
Yoksuldu benim babam,o kadarda onurlu
Hiç kimsenin yanında, yıkılmazdı gururu
Ne kusur vurdu yüze, nede bir kusur buldu
Elindeki tesbihi, o kendine dost buldu
/
Öyle koca yürekli, bu adam benim babam
Dünya malına değil,gönüle meyil verdi
Ne bir kalp kırdı nede, kötü bir söz söylerdi
O siyah tesbileri, usanmadan çekerdi
/
Babamın dostu çoktu, yanında kimse yoktu
O karanlık günlerde, kapıyı açan yoktu
Çocukları çok küçük,babam hasta yorgundu
Tarlamız kırda yandı, evde rızık ta yoktu
/
Aldım bir gün elime,o siyah daneleri
Bende kalan hatıra,babamın dedikleri
Kul hakkından öteye,bana söz verdikleri
Bir miras kaldı şimdi, bu tesbih daneleri
/
Ne güzel yakışırdın, sen babamın eline
Çekerdi ince ince, bakardım ben eline
Babam yokki artık yok,o siyah kasketiyle
Saklıyorum ben onu, tesbih danelerinde