Babasızım

Her tanışma faslında babamın mesleğini sordular bana
Hepsinde boynumu bükmek, kem kümlemek zorunda kaldım
Neden, neden hak ettim ben bunu neden bırakıp da gittin beni baba!

Her okulun çıkışında, dostlarımın babaları geliyordu onları almaya
Sen neden gelmedin baba
Her çıkışta seni beklememe rağmen baba!

Annem sorardı neden geciktin diye
Diyemezdim ona yine babamı bekledim ,
Bir iki imzayla harcamıştınız beni oysa

Aslında sizi şimdi daha iyi anlıyorum ,
Anlaşamadınız ayrıldınız değil mi baba!
Ama benim suçum neydi bunda

Olsun yine de hayatta olduğunu bilmek yetiyor bana
Başkaları gibi her cuma günü mermerden bir taşın başında,
Ellerim toprakla bütünleşmiş bir şekilde oturmuyorum

Ama ben senin gibi olmayacağım
Çocuğumu daha yedisinde bırakıp gitmeyeceğim ondan uzak diyarlara
Sonuna kadar savaşacağım gerekirse ama oğlumu bırakmayacağım

Annem duymuştu beni duygularımı kağıda dökerken
Gözleri doldu ve bana gerçekten istiyor musun diye sordu,
Ben cevap veremedim baba!

Ama anlamıştı annem ne demek istediğimi
Ertesi gün seni aradı biliyorum
Sen de istekliydin sen de birleşecektin değil mi baba!

Uykumdan uyandığımda bunun sadece bir hayal olduğunu anlamıştım
Ne annem duymuştu beni ne babam cevap vermişti haykırışlarıma

Babasız büyümek nasıldır bilir misin baba
Belki de oğulsuz yaşlanmaya benzer
Senin de sol tarafında ağrı var mı baba
Ben de beni terk ettiğin günden beri dinmeyen bir acı var oramda