Babayla Kızı Arasında

Sen geceye uyandığında
Yalnızlık hissetme diye korkularında
Otururum geceler boyu günün ilk ışığına
Yeter ki sen seslen babaya

Beni hep oturur bulacaksın bu tahta masada
Baba ne yalnızlıklar çekmiştir karanlıklarda
Sarıl sen bebeğim küçük ellerinle boynuma
Sabaha dek ninni söylerim sana
Vız gelir uykusuzluk
Yorulmaz omuzlar, kollarım seni sardıkça
Sen mutlu uyu bebeğim
Baba hep senin yanında

Yıllar sonra yine uyanırsan karanlıkta
Bir bebek ağlamasıyla
Beni getir aklına
Anlarsın o zaman
Bendeki sevgisini
Sakın korkma
Anlamak için gelecekteki yerini
Bu babayla kız arasında

Baba yine oturuyor olacak o tahta masada
Yeter ki sen seslen babaya
Bir gece uyanırsan korkuyla
Ben bilirim korkunun ne demek olduğunu o yaşta