Babilin Asma Bahçelerinden

Ne zamandır aşıktım sana

Çankaya yokuşunda mırıldanmamız şahit

Sesini kulağıma çalan sözlerin

Değdiğinde içime

Anlamıştım bekler olduğumu

Ki tenin tenime üç adımdı

Biz bütün mazlumalara

Keder ve kader yazıldığı gün

Düştük öne

Kasvetiyle doğduk şehirlerin

Sanki şen olabilirdik uzun boylu olmasa da

Binlerce yıl gerilmiş yay sırtımızda olmasa

Daha şen daha hür daha başka

Asma bahçelerinden dökülürdük belki Babilin

Gülüşe sevişe

Belki bugünüm de hayaldi

Vefakat bilmem. 

Sığındımsa ruhuna bundandır

Ah bir hatırlasam

Ne zamandır aşıktım sana?