Badem Gözlüm..

Öyle bir saplamışsın ki hançerini,
Hiç ummazdım.
Aradan tamamı tamamına yirmidört sene geçti,
Genç bir yaşam kadar,
Yirmi dört tane taze bahar,
Arada bir sızlar,
Ve ben o günleri yıl dönümü ilan ettim, ayrılığın.

Zeman, beddualarının gel-git'inde geçti.
Ben sevmek istedim olmadı,
On'lar sevdi olmadı,
Biz sever gibi olduk, olmadı.
Şaçımı sakalımı kır tuttu,
Ne alışıldı ne de unutuldu.
Sıkılmadık can, sıkıldı,
Ümid kesildi,
Kapandı, mucizeler devri.

Sayende renk körü de oldum,
Mavi bana gri,
Yeşil ise sarı,
Karanlık zulm.

Göz pınarlarımdan akan,
Artık yaş değil, yas olmalı.
Ömrümün kalanı,
Öldü olarak kabüllensem,
Kimsesiz bir mezar edinsem,
Sana dualar göndersem,
Üstünde güller yetiştirsem.
Avunsam böylece,
Kendini kandırma vakitlerinde,
Yıl dönümlerinde.

Hal bu ki,
Hayat ağacından bir yaprak düşecek
Üzerinde adım yazılı,
Olağanüstü bir şey, senin hayatında değişmeyecek,
İkametgah olacak bana, ebedi,
Kimsesiz mezarın yanı,

Vakti gelince.
Diktiğim badem çağla açacak,
Sonra gözlerin gibi badem olacak,
Badem gözlüm, yüz binlerce.
Sen.
Bir çift'i esirgemişken.



12.08.2009 Eskişehir