Bademli Köyü Annenin Günlüğü

Her suskunluğu öğretici

O kendi köşesinde yalın güzelliği

İçinde birikmiş duygularla bakar

Duyguları sürgün yemiş kimi zaman

Derin sessizlikleriyle büyüdü büyüttü

Ömrünün yenilgileri var mıydı ?

Onlar sürgülü kapı oldular birer birer

Cama vuran yağmur damlası gibi

Seksen yedi yıl geldi geçti

Gençliğin ve

Yetişkin çağların gerginliğiyle

Okula okumaya yetişemedi

Bin özlemle okul ve eğitim aşkını işledi

Bildiği biricik güzel doğrusu ‘insan kalmak’

İnsanların en hayırlısıdır insanlara faydalı olmak

Her defasında sözlerinin besmelesiydi öğütleri

Hüzünlü gecelerin siyahında

Endişeler taşımazdı gölgelerden , cesurdu korkusuzdu

Yürekten ,doğal , inanmış bakardı hayata

Tanıdığı tanımadığına insana güvenirdi

Evini sofrasını açardı

Dünya görüşü , nebevi sözün sözüydü

‘Zorlaştırmayın kolaylaştırın

Sevdirin nefret ettirmeyin’ derdi

Zamanını , iyi güzel sahici geçirdi

Yağmurun ıslattığı toprağı severdi

Her güçlüğün içinde bir hayır ,bir kolaylık aradı

Ruhunda saklı yeteneğiydi çamura şekil vermek

Doğada gördüğü her şeyi resmetti üretti

Çocuk duygularımıza oyunlarımıza tebessüm kattı

Yokken kimsenin oyuncakları oyuncaklarımız oldu

Çamurdan bebekler, evler ,arabalar, kuşlar ,leylekler

Yokluğun imkansızlığında

Zehir tadında yılların eşiğinde donup kalmadı

Bildiğine koştu annem ,

‘Yerini bulmalı yapacaklarımız’ derdi

Bademli’de bu yeni bir düşünceydi

Ağladığımız her demde

Elimize tutuşturulan çamurdan oyuncaklar

Çamurun içinde avunduğumuz çocukluk vardı

Yılları bir bir uğurladı annem

Taşlı dikenli çamurlu yollardan geçerek

Anneannemden dinledim

Ağaç , yapraklarını döktüğü

Büyük komutanın öldüğü günmüş

Fatma adıyla başladığı dünyası

Uğultulu boğuntulu zor günlerden geçe geçe

Köye doğaya yere göğe baktıkça öğreniyordu

Annem o gün bugün köyün gecelerini bekledi

Yeryüzünde düşlerini çoğalttı

Dualar kadar güzel yüreği

Seksen yedi yıl sonunda mutluluklar gördü

Köy kadar güzel on bir torunla

Bademli’den Ankara’ya uzanan yolda

Hiç unutmadı unutamadı doğduğu köyü

Baktığı her fotoğraf köye gitmiş kadar duygulu

Kendine varıyordu annem , kendini buluyordu ..

24.01.2022 / istanbul