Bağ Kopunca Kıyamet Kopar

I. Mutluluk nedir bilir misin?

 Karşında bir ses,bir nefes ve bir yürek olması 

 Muhatap bulmak kısacası Akide şekerinin damakta bıraktığı tat gibi huzur 

Kıymetini bilmek gerekir 

 Kaybolması an meselesi 

 II. 

Şehrin kalabalık kaldırımlarında Bir aşağı, bir yukarı yürüdüm durdum 

 Boydan boya gün boyu

 Uzadıkça uzadı soğuk kış günü 

İliklerimde hisettim yokluğunu 

 Uğrak yerlerine uğradım, 

İzin yoktu 

 Uğramadığını gördüm. 

 Ya gözlerim bana ihanet etti 

 Ya da nasibim yoktu 

Seni göremedim.

 Ama içimde bir umut vardı

 İçimdeydi gördüklerim 

 Sensiz değildim asla 

İçimdeki senle yetindim 

Sonra dedim ki ;

 -Ey deli divane

 Meczup gönlüm

 Bu bir başlangıç 

 Alışacaksın 

 Alıştıkça artacak özlem

 Özledikçe bağlanacaksın 

 Bu bağ ki,

 Ne köpükten bir dağ 

Ne de nemden çürümüş duvar

 Sarsılmaz bir inanç 

Kopmaz bir bağ 

 Yoluna yoldaş olmuş yâr!

 Yosun tutmuş taş gibi vefalı 

 Paslı halat gibi ezeli ve eski 

 Bir ağaca kaynayıp kafasından vazgeçen çivi gibi candan vazgeçmiş 

Nice savaşlar görmüş kale duvarı gibi yaralı Âmâ urgan ustasının attığı ilmekteki gibi gayım

 Pamuk ipliğine bağlı bir sevda Kopmaması için özenli ve itinalı yüreğin ağzı gelmesi gibi. 

 Kırlangıç tükürüyle tutturulmuş yuva gibi emek verilmiş yuva 

Gözyaşıyla bezenmiş, hüzne sarılı bir türküdür

 Bizi bize bağlayan bağlar 

 Bu bağ sevginin gücü 

 Yürek inancı 

 Bağ kopunca kıyamet kopacak besbelli 

 III. 

ve kapkara bir gece 

Yutmaya hazır bataklık gibi 

 Bir merhaba ile 

Aydınlanıyor birden 

 Nilüfer çiçekleri açıyor o bataklıkta

 Sen gelince

 Sonra, şairliğim tutar gecenin ikiye bölündüğü yerde

 İzahta zorlanırım anlatmaya Kelimeler ve cümleler kafi gelmez

 Sen gelince 

 Arap Kurt - şiirleri-