Bağışla Beni Seni Seviyorum

mevsimlerin içinde bir yazdı gülüşün
ben yazı hep sevdim
güzel çiçekler açar mevsimin bünyesinde
gülüşün gibiydi güller
ben gülleri hep sevdim
insanları sevdim baharı anımsatan
insanlara baktıkça kimi zaman utansamda insanlığın gidişatından
seni tanıdıkça ben insanları hep sevdim
nasıl anlatılır bilmem ama
dünyanın yaşanılır yanını tanıdım
hayat içinde hayatı seni tanıyıp görünce
saçlarına dokınabildiği için rüzgarı kıskansamda
rüzgarı sevdim mesela
istediğinde yanıbaşında olabildiği için
yüreğimde kımıl kımıl dolaşan bir hissi sevdim mesela
aklımı başımdan aldığı için
başka nasıl anlatılırdı bilmiyorum
bağışla beni seni seviyorum
türküler derledim yaşanılası ne varsa adına adamak için
ve destan destan şiirler karaladım
hissiyatın girdabında kaybolmanın eşliğinde
çalarken sevda bestelerini
bakışlarını hafızamın sinamasında canlardırdıkça
hafızamı sevdim böylesine bi güzelliği bana hatırlatabildiği için
beni benden alıp götüren bu hissi taşımayı sevdim
yüreğimi sevdim mesela
böylesine güzel bi yüreği bünyesinde taşıdığı için
ve kalbimin çarptığı her anda şükrettim allahıma
seni bana sevdirdiği için
bu belki bir sancının sabırsız itirafı
belkide aşkın tanımı
döver misin sever misin bilmem
bağışla beni seni seviyorum
nedendir bilmem bir farklılık var bende
meczup desen değil
leyla desen hiç değil
sanırım mecnun misali divane oldum ben
düşündükçe seni aklım kalbim yüreğim firar eder oldu benden
önceden ne olduğunu bilmediğim bi sızı düştü gönlüme
meğerse seni özlemişim
bir cemre gibi yüreğime düştüğünde anladım
ellerim titriyor korkuyorum
ölümden korkmazken
bu uçsuz bucaksız gönül sancısının beni yakıp yıkmasından korkuyorum
dilimin ucuna her gelişinde yüreğimin parçalanmasından korkuyorum
ve dahası söylediğimde seni kaybetmekten korkuyorum
artık dayanamıyorum
bağışla beni seni seviyorum
seni seviyorum