Bağladım Ellerimi Daha Uyumadım

birazdan uyurum
kadehe bahanem hazır

macun gibi bir sıkıntı var içimde

uzağı hep daha uzağı arzulayan kadınla
tercümansız konuşamıyor gece
ay desen çok inat be
her bakışmamızda ölüme kaçıyor sustuklarımız
yıldızlar da bu halimi pek sevmediler
yine söylemeyecekler düşlerin rengini


yüzümde şaşkın kalmış saki
hayat diyorum sen azalmak diyorsun
bir bitkinin rüzgarla sarhoşluğu gibi
salınım var üzerimde
gözlerim kapanıyor
birazdan uyurum



aman ha
masal anlatmayın pencere dalgınına
tembelliğe ve unutuşa bıraktığınız kalbiniz
benim kadar korkuyor karanlığın leşinden

akışkan ve gudubet acılarımız
iç konuşmalarımızı dahi tüketmiş
masal anlatmayın
birazdan uyurum
kadehe bahanem hazır
şaraba yatmış içim
bin deprem



tek avuntumuz aşk bile yasaklanmış
bahar sessiz geliyor memleketime
kaf dağı kundaklanmış darılttık anka kuşunu
leylekler bulamıyor evlerin çatısını
kayboldu bebek kokusu
bizim de ömrümüz yetmez ki gülüşümüzü bulmaya
zaten izin vermez bu coğrafya kendin olmaya

söylesenize
kimim ben...



anıları sesten ayırmış
kalbi küt küt biri




eski fotoğraflardan
güneş toplayıp tüm çocuklara dağıtmak istiyorum
çocukluk dendimi aşk aklına geliyor
ama yasalarla yasaklanmış ki eski tadlar
saçımı okşamaya da kimse gelmiyor
şen şakrak şiirler de yazamıyorum eskisi gibi
birazdan uyurum
kadehe bahanem hazır


bu gecenin dilinde zehir var
üzerime döküyor...
















seslendirmenin telefonla yapıldığını ve
tiyatro eğitimiyle
şiir seslendirmeyi ayıramayan biri tarafından yapıldığını belirtmeliyim...