Bahar

Ferahlık yağıyor gök yüzünden
Ruhumun dumanlı dağlarına
Sıcaklığı vuruyor güneşin
Yüreğimde buz tutmuş bir aşka
Belli belirsiz bir mutluluk
Bana doğru esiyor rüzgarla
Ve diyor ki pes etme yeniden başla
Dünya umut dolu hayat heyecanlı
Geçen yıl dallarını budadığım
Bu yıl çiçek açmış erik ağacı

Bu mevsim ölürüm ben sessizce
Beni öldüren bütün dertlerimle
Ve yeniden doğarım filizlenmiş umutlarımla
Hayata tutunurum hiç ölmeyecekmiş gibi
Ve tekrar aşık olurum hiç olmamış gibi

Yine böyle bir gündü işte nilüfer kokulu
İnsanlar sevdalı dünya bir aşk okulu
Kediler damda yıldız ve ay fezada
Bulmuşlar birbirlerini varmışlar aşkın tadına

Ben de bir sevgili bulmuştum böyle bir mevsimde
Hatırlayamadım bilmem hangi bahardı
Ve hiç unutamadığım adı Bahardı
Gözleri gökyüzü gibi masmavi bakardı
Güneşi kıskandıran gülüşü yüreğimi yakardı
Velhasıl ı kelam bir aşk yaşadı şu gönül
Vuslatı çok kısa ama sevdası bir ömür

Aşık olunca anlarım ben baharın geldiğini
Hep bu mevsim ararım yıllar önce yitirdiğimi
Sırt üstü uzanırım gözlerimi kapar
Kaybettiğim yerde seni ararım her bahar
Yüzümde bir tebessüm olur karşımda görünce hayalini
Bu mevsim her haliyle bana hatırlatır seni
Senin kokunu getirir uzaklardan gelen rüzgar
Senin yaktığın gibi güneşte beni yakar
Ah bu havalar beni deli eder deli
Yanımdaysan cevap ver sen mi geldin bahar
Yoksa yine bahar mı geldi