Ba'har

١.

taranmış yüzümle dönüyorum ölü uykulardan

saçlarımdan akıyor ılgın nehirler

nar çiçeklerini kokluyorum avuçlarından

bergamot kokulu sokaktan geçerken her gün

içimde tarifi olmayan bir özlem

uzaklara, hiç gidilmeyecek yerlere

çivileniyorum yalnızlığımla koyun koyuna

yalnızlığım değiştirmiyor derisini bir an

٢.

mahvıma sebep bir gül parlıyor ebruli

tuzlu erik kokulu dudaklarında

bir ku’r’şun filizleniyor b'akışlarında

ateşliyor kirpiklerini göğsüme doğru

göğsüm kadim çağlar yangını

esmer sütü dağılıyor incir ağaçlarının

~kırmızı bir elmaya tav olalı yüreğim cehennem

kirpiğim bulut yüklü, gözlerim nem ~

٣.

kov beni cennetinden

cinnetime sebep gözlerin üzerimdeyken

yaralarımla sevişmeyi öğrendim hem

söğüt dalım

iğde kokulum

düşme gör narına aşkın

bir çocuk gibi ağız dolusu gül

mahvıma sebep bir gül parlıyor ebruli

tuzlu erik kokulu dudaklarında