Bahçem

Ben eskiden böylemiydim sanırsın
Benimde bir kalbim vardı
Taş kesilmeden önce..

Mis kokan sevdalarım vardı
Güneş renkli düşlerim
Küçük kızın elindeki papatya gibiydi sevgilerim
Herkese kendim gibi güvenirdim.

Karanlıkta bile açardı benim çiçeklerim
El degince küsen güller yoktu bahçemde
Bir küçük çocuk vardı orada koşturan koşturdukça
Herşeyi unutturan..

Kasırga koptu birgün ansızın.
Amansız bir sel vurdu bahceye
Dikenleri yüregime batmaya başladı
Artık solan güllerimin.
Harabeye döndü
Dillere destan güller barından bahçem

Küstü o küçük çocuk bunları yapana
Bahçesini taşla donatana
Onunda kalbi taş kesiliverdi birden
O çocuk bendim eskiden..