Bahçıvan

Üzerinde tepindiğin deriyi
Yerden yere vurur vurur yerersin.
Nedir bu boş postun, senden çektiği.
Hani diyeceğim ama, kızarsın valla;
Derici sevdiği deriyi yerden yere vururmuş
Bundan mıdır hıncın bu zavallıya
Bırak gitsin pestil olmuş da
Dahasına gerek duymak neyine
Bak düşmüş omuzları, başı önüne.

Gerçekten fazla hırpalamak gereksiz,
Vurdukça içinden daha bir hınç gelir
Sonradan yürek sertleşir kalır.
Dedim ya fazlaca bulaşma kötüye
Bırak yol bulsun gitsin, senden öteye.

Evet, derler ya tatlı yiyelim
Tatlı konuşalım;
Bir güzel bahçeye geldim say kendini
Yüksekçe bir tepe,
Estirir seher yelini.
Çiçekler açmış,
Sanki bahar gelmiş oturmuş
Güzel kuş sesleri gelir kulağa
Atmışsın kendini bir hamak üzre
Değme keyfime
Hayal üstene hayal, kurayım böyle.

Torbamda bitmez tükenmez hayal
İstersen en yüksek bir dağ tepesine var.
Menekşeler çevirmiş etrafını
Hani uzatsan elini değecek buluta
Güneş ise tam ufkun ucunda.

Ah deli gönül söyletir durmaz
Geçer bahar mevsimi, kışda da durmaz
Zaman yürür durur, giden bulunmaz
Şimdinin en güzelini görmek gerekir
Başka başka hayaller kurmak gerekir.

(Ocak 2010)