Bak Şu Mahzunun Haline

Bak şu mahzunun haline
Utanmadan kul olmuş kaderine
Derman bulunmaz belli ki derdine
Ne yaşadığını, bir kendi bilir, birde yaradan

Tuttuğu dallar, taş kesilir ellerinin ucunda
Yürüdüğü yollar, gider hep, çıkmaz sokaklara
Edindiği tecrübe, çile, eninde sonunda
Ne yaşadığını, bir kendi bilir, birde yaradan

Mevsimlerin en, alalısı bahşedilmiştir kendisine
Hüzünleri, ekip durmuştur bahçelerine
Ektiğini biçmiştir, gönlünce ve ömrünce
Ne yaşadığını, bir kendi bilir, birde yaradan

Sevdalarının sonu gelmez, sevdadan vaz geçmez
Ayrılığa kurulmuştur hayatı, umursamaz
Yalnızlığı, kardeşi bilir ki onu hiç terk etmez
Ne yaşadığını, bir kendi bilir, birde yaradan

Günahı varsa da, günahı boynuna
Sevabı, dile gelmez, dostlar sağ ola
Yaşanmışlığı böyledir, yıkıla, yıkıla
Ne yaşadığını, bir kendi bilir, birde yaradan

Mutluluk vazgeçilmezidir, garibimin
Umut, diğer adıdır, gülüm, safımın
Mezar taşında yazılı, adı, öyküsünün
Ne yaşadığını, bir kendi bilir, birde yaradan

Hakkım helaldir, hakkı olanın
Bitişidir, ömrü zifafımın
Can gidici isede, baki kalan sanımın
Ne yaşadığını, bir kendi bilir, birde yaradan

Diyeceğim, son sözümdür, sevdiklerime
Asla ihanet etmedim, yüreklerine
Sadece sevmekse, inadına, inadına
Ne yaşadığını, bir kendi bilir, birde yaradan

Bu köylü hayatı, saflığın şiiridir bu
Gariplere ağıttır, kimilerinin göz ardı ettiği
Hayal i güdenlerin, hayalindeki gerçeği
Bir kendi bilir, birde yaradan

?'Ne yaşadığını bilemezsiniz, yaşamadan''