Bak Şu Sevdâ Gülüne

Bak şu sevdâ gülüne sevdâsı boydan aşmış,
Kimbilir hangi gönül mutluluğa ulaşmış.
İlk gözağrım dediğim beni başından atmış,
Duydum ki mesrûr olup el bağına yaraşmış.


Bir garip bülbül konmuş kangalı gül bilerek,
Güle gönül verişi katrelenmiş duruşu.
Seherde ağlıyor bak gözyaşını silerek,
Mahşere kalmış meğer gülistâna varışı.


Nerede bir gül görsem dibinde bülbül nâ'şı,
Ömürden ömür alıp vakfeylemiş yoluna.
Ah-ü zâr'ı, firâkı sarıyorken bu arş'ı,
Ağyâra bel bağlayıp kondurmamış dalına.


Gül'e sormak istedim sevdâ'nın mahlas'ını,
Bülbüle sor dediler ateşte yanışıdır.
Yâr elinden çekerken cefâların hasını,
Altın kafeste bile hasretle anışıdır.