Bak/ışın...

Umursamazlık mıydı?
Bunca zaman avucumdan kaçırdığım, yitik düşler

Korkmuşum
Başımı göğe çevirmeye
Kaybolmuşum
Binaların ruhsuz gölgeleri arasında

Meğer
Ne çok dibe inmişim yıllarca

İkinci el eşya satan dükkanlar gibi kıyı köşe sıkışmışım
Geçmiş anıları hatıra niyetine saklamış, kıyamamışım atmaya..

Ceza kesmişim ben oluşlarıma da
Dar karanlık odalara hapsetmişim zamanı

Kim olduğumu bilmeyecek kadar, ıramışım benden.
Unutmuşum aynadaki yüzümü, mil çekmişim gözlerime

Sam rüzgarlarına bırakmışım gövdemi
Savrulmuşum beklentisiz...

Pusulamın ibresi şaşmış içimi ürperten dalgalarda

Duyumsamadığından olsa gerek,
Toprak kaymış ayak altlarımdan uyanmamış
Bir o kadar da korunmasız kalmış içgüdüm

Düşledim ki
Aşk/ın kutsal yalnızlığıma

Gördüm ki
Hayat veriyor

Bak/ışın...