Bala-leyli'me

Sana değil, sendekine bu tutku,
Kendine yol bulduğunda anlarsın !
Dünü bırak, andakine bu tutku,
Gelmiş geçmiş olduğunda anlarsın !


Saçlarında çiçek açan dalları,
Dudağından ışık süzen balları,
Her görüşte yüzün basan alları,
Gözden ırak solduğunda anlarsın !


Hangi bulut sabreder dağlarına ?
Hangi tutsak dellenmez bağlarına ?
Eyvallahım yoktur gül çağlarına,
Gurur küpün dolduğunda anlarsın !


Ömürden üter de gönül kumarı.
Aşkta cay yapana döner zararı ;
Kendine ördüğün nazdan duvarı,
Onda mahpus kaldığında anlarsın !


Seni değil, sendekini sevdim ben,
Kalbine yol bulduğunda anlarsın !
Heyy Bala-leyli'm heey !..